طراحي تيزر تبليغاتي بصورت موشن گرافيك براي يك مجموعه تربيتييك مجموعه تربيتي كه در مناطق محروم فعاليت دارد قصد دارد جهت معرفي فعاليتهاي خود به خيرين انيميشن كوتاهي توليد كند كه ضرورت و اهداف كار را نشان دهد.
يك نمونه كار مشابه گذاشته ام كه به همين سبك مد نظرم مي باشد.
نريشن يك متن را مي دهم تقريباً 5 دقيقه طول مي كشد
مي خواهم روي اين صوت، تصاوير گرافيكي عمومي متناسب با متن سوار شود.
بسم الله الرحمن الرحیم
از جرقه‌ای کوچک تا شعله‌ای فروزان: روایت رضوان، پرورش نسل صالح و مصلح
در قلب شهر مقدس مشهد، در ام‌القرای جهان اسلام و شیعه‌خانه‌ی اهل بیت (ع)، ضرورتی بنیادین برای تربیت نوجوانانی صالح و مصلح احساس می‌شد؛ نوجوانانی که نه تنها آینده‌سازان این سرزمین، بلکه زمینه‌ساز ظهور موعودند. این ضرورت، از سویی در تربیت نخبگانی نهفته بود که با کمترین هزینه، بیشترین بازدهی را برای جامعه به ارمغان می‌آورند و از سوی دیگر، در ساختن جامعه‌ای انسانی و هدایت انسان به سوی مقصد واقعی‌اش، یعنی پرورش تمام ابعاد وجودی انسان. نوجوانی، دوره‌ی شکل‌گیری شخصیت و هویت‌یابی، بلوغ عقلی و احساسی و پذیرش بهتر حقایق است؛ آغازی برای درک عمیق‌تر مسئولیت‌های اجتماعی و فرهنگی. این ضرورت در مناطق محروم، رنگ و بویی مضاعف می‌یابد؛ جایی که محدودیت فرصت‌ها و امکانات فرهنگی و آموزشی، چرخه‌ی فقر و مشکلات اجتماعی را به نسل‌های بعدی منتقل می‌کند و نابرابری‌ها را تشدید می‌نماید. در پاسخ به این نیاز بنیادین، در حوالی سال ۱۳۸۷، استاد خسروی و همسر گرامی‌شان، با نگاهی ژرف به آینده‌ی خانواده‌های محروم و با همراهی شاگردان دغدغه‌مند خود، شعله ای کوچک را روشن کردند. ابتدای این مسیر با برگزاری کلاس‌های کوچک و رفع اشکال درسی برای فرزندان این خانواده‌ها آغاز شد، اما به زودی مشخص شد که برای ایجاد تغییری پایدار، نیازمند برنامه‌ای منسجم‌تر هستند. به توفیق الهی، در سال ۱۳۸۲، با تدوین برنامه‌ای منسجم برای رشد تربیتی فرزندان پسر این خانواده‌ها، جرقه‌ی اولیه‌ی موسسه‌ی رضوان زده شد. برنامه‌ریزی جداگانه برای پسران و دختران و برگزاری کلاس‌های آموزشی متنوع، گامی مهم در این مسیر بود. موسسه رضوان به تدریج رشد کرد و در سال ۱۳۹۰، با طراحی و اجرای طرح بلندمدت «رویش رضوانیان»، نقطه‌ی عطفی را در تاریخ خود رقم زد. این طرح، با هدف شناسایی و پرورش استعدادهای نوجوانان نخبه‌ی محروم در زمینه‌های مختلف، الگویی نوین را ارائه کرد و موسسه را به سرعت گسترش داد. این الگو، مبتنی بر رویکردی جامع و بلندمدت است که با هدف پرورش انسان‌هایی صالح و مصلح، بر اساس اصول اسلامی طراحی شده است. الگوی تربیتی رضوان با تمرکز بر رشد فردی و اجتماعی متربیان، به ایجاد تعادل بین ابعاد مختلف شخصیت انسان می‌پردازد و ارتباط مستمر و موثر با والدین را از ارکان اصلی خود می‌داند. بلندمدت بودن برنامه (حداقل سه سال و به طور ایده‌آل یازده سال)، ارتباط مستمر با والدین از طریق جلسات منظم، محوریت مربیان به عنوان الگوهای رفتاری و آموزشی، برگزاری فعالیت‌های متنوع گروهی، آموزشی، فرهنگی و اجتماعی و رویکرد مشارکتی متربیان، مربیان و والدین در تمام مراحل برنامه، از ویژگی‌های بارز این الگو است. اکنون که موسسه‌ی رضوان با بیش از 13 مجموعه فعال، ۵۰ مربی دلسوز و ۳۰۰ دانش‌آموز پرشور، به یک خانواده‌ی بزرگ تبدیل شده است؛ با توجه به نیاز مبرم جامعه به تربیت ساختارمند و تقاضاهای مکرر برای بهره‌مندی از مدل تربیتی رضوان، دغدغه اصلی، چگونگی توسعه‌ی این موسسه است. علیرغم ضرورت توسعه، محدودیت‌هایی چون منابع مالی و نیروی انسانی متخصص، مانع از این توسعه شده است. رفع این موانع، با یاری دو گروه از مؤمنین میسر خواهد بود: گروه اول اساتید تربیتی و مجموعه‌های تخصصی فرهنگی در حوزه‌ی تربیت مربی و گروه دوم، خیرین نیک‌اندیشی هستند که با درک اهمیت انفاق فرهنگی و تربیت نسل آینده‌ی شیعیان امیرالمؤمنین (ع)، می‌توانند با حمایت‌های خود، نقشی بی‌بدیل در توسعه‌ی این حرکت ایفا کنند.
از یک جرقه‌ی کوچک، شعله‌ای فروزان برخواسته است و این تنها آغاز راه است...
